-"Έλα θα περάσουμε ωραία..διακοπές θα κάνουμε ουσιαστικά..ψήσου!".
-"Καλά βρε Νικολό μου θα δούμε..".
Ψήθηκε η Εύη. Ήταν αρκετό.Πήγαμε στο Arad της Ρουμανίας και απομονωμένοι απο τον "πολιτισμό" κάναμε γυμναστικές ασκήσεις και θεατρικά πειράματα 25 περίπου άτομα μέσα σε ένα δάσος στη μέση του πουθενά.Τεράστιοι ξύλινοι σταυροί στο δάσος και τα ουρλιαχτά των σκυλιών τα βράδια.Κατάσταση Blair Witch Project.Να κοιτάω την Εύη που δεν σταματάει να γελάει με τα Ha! του Silviu και να μουρμουράω Μα τι κάνουμε στην άκρη της Ρουμανίας?
Ήταν σαν να ξαναπήγαινα πενθήμερη με το λύκειο με τη διαφορά ότι ήταν πολύ καλύτερα εδώ.Ρουμανία, Ελλάδα, Τουρκία, Σλοβακία και Πολωνία.Όλα τα παιδιά ένα και ένα.Προσωπικότητες.Φιλίες.Καλές φιλίες.Γέλια,"ενδιαφέροντα", φαγητά,ραβασάκια και επικοινωνία σε αγγλικά επιπέδου Α Junior...Ένας μικρόκοσμος.Χρονοδίνη όπου οτιδήποτε έξω απο το exchange δεν υπήρχε.Η μόνη πραγματικότητα ήταν το exchange.Γι'αυτό και όταν επιστρέψαμε μας πήρε μια βδομάδα να προσαρμοστούμε στα παλιά δεδομένα.
Τι περίεργη αίσθηση..Όταν βρίσκεσαι κάπου και περνάς καλά νομίζεις οτι βρίσκεσαι στο κέντρο της γης.Ζεις στο κουτσοχώρι αλλά για σένα είναι το Παρίσι.Όλα γίνονται εκεί.Και δε σε νοιάζει τι γίνεται παραπέρα.Ήταν ωραία για μια βδομάδα χωρίς τηλέφωνα, τηλεόραση και ίντερνετ.Παραπάνω αν μας άφηναν νομίζω θα γυρνούσαμε σα ζαλισμένα κοτόπουλα απο την υπερβολική έκθεση...στη φύση.Γίνεται? Ναι γίνεται.Αν είσαι παιδί της πόλης και έχεις μεγαλώσει στο καυσαέριο και τη φασαρία γίνεται να "χαλάσεις" απο τη φύση.Διότι γυρνάς πίσω έπειτα απο 10 απολαυστικές μέρες αγκαλιά με τα δέντρα και τα ποτάμια και ξαφνικά σε πετάνε πίσω στο καυσαέριο και τη φασαρία.Και λες μαμάκα μου τι είν'τούτο?Πως ζούσα πριν απο μια βδομάδα έτσι? Ε συνήθεια είναι..
.
To δάσος Ceala έξω από το Arad στη Ρουμανία
Τέλοσπάντων,επιστρέφεις στην καθημερινότητα σου και στον "πολιτισμό".Αλλά οι καλές φιλίες που έκανες σε οδηγούν σε καινούρια ταξίδια.Μια εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη που ήθελες πάντα να πας.Τέλεια.Δυναμώνεις και την καλή φιλία και βλέπεις μια πόλη χωρίς προηγούμενο.Έχεις μέτρο σύγκρισης αλλά δεν τολμάς να την συγκρίνεις.Ιεροσυλία. Οι δε Τούρκοι φίλοι με τα Ferrero Roche στο χέρι.Μα κύριε Πρέσβη μας κακομαθαίνετε.Δεν μας άφηναν να πληρώσουμε τίποτα.Οθωμανοί Πασάδες.
Ένα πράγμα δεν λέει να μου βγει απο το μυαλό.Τούρκικο Χαμάμ.Κάτι τουρκάλες γιαγιάδες με κρεμασμένα..μαστάρια να σε τρίβουν με σαπουνάδες και να σου κάνουν full απολέπιση και λούσιμο.Και συ να νιώθεις οτι είσαι 2 χρονών μικράκι και η μαμά σου σε έβαλε στη λεκανίτσα και σε πλένει.Αναζωογόνηση. Και κόστος?20 ευρώ.
Εντύπωση μου έκαναν οι έντονες αντιθέσεις της Ρουμανίας και της Τουρκίας.Για να μην γενικεύω συγκεκριμένα του Arad και της Instanbul.Φυσικά δεν συγκρίνονται γιατί είναι διαφορετικές μεταβλητές αλλά ένα στοιχείο διέφερε πολύ.Στο Arad αμέτρητοι οι επαίτες.Και ιδιαίτερα αμέτρητοι αν υπολογίσει κανείς τον μικρό πληθυσμό της πόλης.Πάρα πολλοί.Παντού.Στη δε Instanbul δεν είδα ούτε έναν.Αλλά είδα τα πιο ενδιαφέροντα επαγγέλματα.Ένας τύπος στεκόταν μπροστά από μια ζυγαριά.Ζυγίζεσαι και πληρώνεις ένα ευτελές ποσό.Πολλοί άλλοι πουλούσαν λίγα μύδια με λεμόνι.Μια γιαγιά έπλεκε τερλίκια και είχε απλωμένα τα ήδη πλεγμένα προς πώληση.Ομπρελάδες.Επάγγελμα σε δυσχερείς καιρικές συνθήκες αλλά με σίγουρα λεφτά.Κρατάς στο χέρι 10-15 πλαστικές διαφανείς (κι όχι άλλες) σε διάφορα χρώματα ομπρέλες και βρέχει.Περνάει ο κόσμος και φωνάζεις "Αμπρέλα αμπρέλα αμπρέλα" ασταμάτητα και τις πουλάς 5 τούρκικες λίρες δηλαδή 2,5 ευρώ.Εγώ κι η Εύη μόνο, αγοράσαμε 4. Όχι γιατί θέλαμε να πάρουμε ομπρέλες απ'την Κωνσταντινούπολη!Απλά κάθε φορά που βγαίναμε από το σπίτι ξεχνούσαμε να πάρουμε ομπρέλα και μετά έβρεχε. Μάλλον επάγγελμα με ηλίθιους πελάτες..!Και μετά λούστροι.Πολλοί λούστροι.Με όλα τα σύνεργα και τα υλικά.Και με δουλειά όχι αστεία.Χράτσα χρούτσα με τη βούρτσα και πέφτει το "κασέρι" που λέει κι ο Γιάννης. Και το βράδυ βλέπαμε κάτι τύπους να στέκονται με ένα κουτί μπροστά τους και 2 κουνέλια μέσα.Το μωρό κουνέλι ήταν στο ισόγειο και στον 1ο όροφο η μαμά του.Και διάλεγες ποιο κουνέλι ήθελες να σου πει την τύχη σου..Fortune Rabbits.
Επάγγελμα αξιοθέατο 1 στην Κων/πολη
Επάγγελμα αξιοθέατο 2 στην Κων/πολη
-"Άντε τα είδατε όλα." Όλα?Ποια όλα?Τίποτα δεν είδαμε!Πρέπει να ξαναπάω!Το καλοκαίρι υποσχέθηκα στους Τούρκους φίλους μου να ταξιδέψουμε εκτός Instanbul. Τσανάκαλε, Παμούκαλε, Ανδριανούπολη, Προύσα, Καπαδοκία, Πριγκηπονήσια, Σμύρνη, Αϊβαλί...και ξανά Instanbul.Γιατί δεν την χόρτασα.
Ρουμανία..δεν ξέρω.Αλλά σε youth exchange σίγουρα.Ας είναι καλά κι ο Νικολό.
